24 november '08, Budapest (Hanne)

Heel erg vroeg in de ochtend vertrokken we met ons fietske richting Nepliget waar onze bus van Student Agency richting Bratislava. Dit weekend zou een combinatie worden van cultuur en de ijsschaatscompetitie van onze Turkse classmate Alper. We lieten ons verwennen op de bus met koffie en chocomelkskes en zongen met volle borst mee met Michel Jackson in onze headphones! Na een beetje rijden trokken we onze ogen open om de sneeuwheuvels te bewonderen (Jippiejee).

Aangekomen in Bratislava huppelden we wat rond in de stad en een beetje later was het tijd om richting het ijshockeystadium te gaan. Daar konden we Alper (nr 1 in Turkije) in een Spaans kostuum op het ijs bewonderen samen met zijn vele concurrenten. Met ons 3'tjes waren we zijn grootste supporters

Het begon al snel donker te worden en dus was het tijd om onze couchsurfer te ontmoeten. Olivier zou in een witte Opel Corsa arriveren, we moesten jumpen en springen om onze bodies warm te houden. Onze gastheer bleek een Belg te zijn, vive la Belgique (helaas was het geen Vlaming maar een Duitske). De Belgische couch surfer was nieuw in het circuit en moest na zijn rondleiding in zijn appartement door naar een house-warmingparty. We bleven met zijn 5'en achter in zijn plekje (Sara, Cécile, 2 poezen en ik). Na wat jeugdherinneringen bij het zien van de powerrangers op tv gingen we op zoek naar een bus richting the old city center.

Daar vonden we een restaurantje in de mooie cosy straatjes in het oude stadscentrum...maar het bleek toch iets sjieker dan verwacht. Té veel obers en Cécile zat de Franse bourgoisie naast ons af te luisteren (best wel grappig) en...op het einde kregen wij zelf fooi:p De ober moest de rosse centjes blijkbaar niet hebben. Tevergeefs zeiden we meerdere malen goeieavond, maar steeds onbeantwoord ( wat voor nog meer plezier zorgde).

Buiten was de temperatuur niet te harden. Al lopend trachten we een bar te vinden. 3^de bar, goede bar: een Amerikaanse kroeg met dansmuziek a la overpoort en een cappuchino om op te warmen. En toen...begon het te sneeuwen!!! Dolgelukkig dartelden we tussen de sneeuwvlokken in het rond en maakten we 'the erasmus snowpictures'.

Wachtend op de bus werd er nog onnozel gedaan, we hadden geen coins over, dus namen we een gratis bus richting Olivier's flat. We moesten toch even zoeken om de niet-unieke blok tussen de reeks appertementsblokken terug te vinden. Daar aangekomen werden de sneeuwschoenen langs de kant gesmeten en ploften we allen in de zetel. Nog even tijd voor een barslechte film en we kropen met zijn 3'tjes in het dubbel Ikeabed.

Na een nacht vol warmte/koude/plaatstekort werden we tegen 9u15 wakker. Van onze huisbaas mochten we gerust een doushke nemen: Sara haar handdoek was behoorlijk nat na 3 gebruikers. Nog een kopje koffie en een babbel met Olivier: hij had de dag voordien blijkbaar de sneeuw een elektrciteitspanne gehad op de party, maar bleek toch in een spraakzame bij. Blijkbaar was onze gastheer multilinguaal: Frans, Engels, Duits en Slovaaks stonden op zijn talenlijstje.

Tijd voor het stadsbezoek: op naar het kasteel met onze warmste kleren aan, vechtend tegen een halve sneeuwstorm. Vervolgens nog wat sightseeing in the city en terug naar deel 2 van Alper in het saumsungstudium! We arriveerden net op tijd, want het was bijna de beurt van onze klasgenoot. Gespannen keken we toe naar part 2: schitterende dansmoves en maar een paar foutjes...maar achteraf hoorden we de punten en jammergenoeg eindigde hij ongeveer in het midden van de deelnemers. Volgende keer beter! Alleszins eens de moeite om te zien, maar ondertussen waren we half bevoren. Even opwarmen met een koffie en een tiramissu van de door ons verkozen 'meest onvriendelijke verkoopster van het jaar'. Dan op naar het spektakel van de vrouwen, maar we kregen het wel heel erg koud. We namen afscheid van Alper die naar Nederland vertrekt voor zijn volgende competitie en trokken richting city center. Daar bleken we het grootste deel wel al gezien te hebben dus zochten we de warmte op in een café waar de laatste mooie kronen gespendeerd werden. Tijd om naar onze bus te gaan, back to home, home sweet home, Budapest!

Nog minder dan een maandje en we zijn terug, nog even genieten voor de examens hier beginnen. De eerste testen zijn achter de rug en we kunnen vertellen dat onze punten goed tot zeer goed zijn:p I love Erasmus, dat het nog lang mag duren!

Sneeuwvlokgroetjes voor jullie warme hartjes